तोरावोरा देखि अबोतावादसम्म

3 Comments to तोरावोरा देखि अबोतावादसम्म

1. Atit Mukhiya says:

   May 6, 2011 at 9:00 am

   आगो कविता
   आगोको मृत्युमा
   तोरावोरा देखि अबोतावादसम्म ।
   मर्दैन आगो कहिल्यै
   नासिदैन प्रकाश कवै
   एकैक्षण मत्रको हो साँझ
   रात पुन: विहानी जन्माउन बाध्य हुन्छ
   किनकी
   आगोको रगत नै प्रकाश हो
   यसैले प्रकाशको उज्यालोमा
   आत्महत्या गर्न बाध्य हुनेछ
   ह्वाइटहाउस एकदिन ।

2. Kaatich Koitsbu says:

   May 6, 2011 at 10:04 am

   मुरि मुरि धन्यवाद प्रकाश तिमीलाई

   ेप्रकाश अनन्त छ
   प्रकाश, प्रकाश नै हो
   प्रकाश निश्छल हुन्छ
   र त, सेतो हुन्छ
   सेतो मनको सेतो मान्छे
   तिमीले जे देख्यो त्यही लेख्यो
   जसको शक्ति उसैको भक्ति गाउनेहरुको माझ
   तिमीले खोइ कुन्नी कसरी लेख्यो ?
   उनीहरुको काखमा लुतपुटिएर लेख्यो
   सत्य सधैं गोराका पाउ मोलेरै बस्छ भने
   मेरो कुनै गुनासो भएन ।
   तर तिमीले
   प्रेत भएको भक्त गोर्खाहरुको संगतबाट बिच्केर
   खोइ, मुटुको कुन कुनाबाट
   तिमीले लाली गुराँसको
   श्रद्धाञ्जली चढायौ मलाई
   मुरी मुरी धन्यवाद प्रकाश तिमीलाई ।

   -काःतिच, काःत, चुप्लु

3. prakashsunuwar says:

   May 7, 2011 at 10:09 am

   Kaatich bro,
   ha ha ha ha
   mero bhanda atit dai ra tapaiharuko po khaassako laagyo,,,
   tapaiharu jasto hastiharule mero lekhma comment garidindaa
   NAAKHA FULLERA KAAN-KAAN samma pugyo ha ha ha ha
   aba arko tapaiharuko pani padne chance paam la