Poems
now browsing by category
कबिता, द्येदेङलेच्चा
जम्चता गो जाम्चता
गाने चाब्ब पोड खिस्या बाकिन
कोइच सुम्निहाम्नी जारिनारी
गिगिच ङा सालिवा मि
शिल पङ दे दाम्शायी
लेम्फिम नु शेल्ची चाशायी
लला पा गुने नु हौ किप्शुर फेशायी
कम्पनी, आठनि, चारानी रेल्शायी
शेरेम फु पियामी चुइशायी
दार्शो दुमङा कोअ दे हिर्शा कोशायी
जिम्नाच ङा बिग्यो पिदार पा
हाम कुम हाशा बाल, रु मि आङनाअत शिल्लअ दे
देयि देवा कलि थुअता
हुमनाच मि यो गिजो पिदार पा
रेउ याल हिल्ल दे सरिङ खरिङ कल दोअता
खुम्नाच मि यो राँके लाअशा
माराई रोइ मैत मजाअल दे
पिदार पाअशा चुइचिम पित लाअताङ
जिलोच ङा लहरे सगुन नु सुरोम पिदार मि
कोङ्ग्रेज के ताअपरा नु गि खाइ केअशा
सुरो जाअल दे आदार नाअ्म्दार पाअता
बुरोच मि बलि होपो फुशु पिदार पा
खदी मुदि कल सङ्शो चोअशा ब्लेताङ
ग्युरोच मि छेगु गील काश पा
याब्रे होपो किकि पिपि आन कलि मिम्ताङ
नेल्कली खुँरिन दाँखिन पा चेरे शाप्पा पुइता
हशोच मि रापवा शाँदर मि
नक शिस्यो आङनाअत न्वागी पा जाअता
हाशल तामशाल पा शील कुम्शो पाअता
बि बाफ्फो नेल लुच बायाम गे तोअता
गियुसिच मि फोल पिदार पा
कोइच नु अर आन ने मि नाम्दार पाअता
ङारिच ङा येले थोचे वारि थुँ नेल कलि योअता
समि बु पिदार पा कोइच तमिकली नम पाअता
फुरोच मि चाइ सिकारी लाअशा
वाक गेचा दे चेरे पुइताङ
गिलोच मि सन्सारी लाअशा
देयि कलि सेवल गवल पा रुया रुइली मपचा देति
चुप्लुहोपो आ खोँमिग्युग्र्युर
–कोइँचबु काःतिच
मार केक्खी दिङ्ना
मार कचो ओचो सोअÞशो
मार सोशो सोपिक्का
माराइ बाला
दोदेशोन बाला
गो चुप्लु होपो
नेल्लिकालि क्लोत जेश्शो बुदि जेद्नुङ
नेल्लिकालि नाअशा पुलु तेअनुङ ।
तुइतानि पुलु रोइआ रोल्सिचास मे
मातुइतानि ग्लाँगा पुइँलारि फुर्कु मे
गो वाँचेर आ चासि जासि सेल्बा ख्लाबालु
नेल्लिआ क्यारि चोँतेक चोँःफालु
मिम्तानि रिम्शो गो
बुबु बुल्बुल
थुँ केर्पा कोतिनि गो
केराः काक खारनि क्लोँकुल ।
गो दा नेल्लिकालि शाअÞ फ्लिप्शा
नेल्लिनु गार्शा बालामि बाला फोअ ख्लोप्शा
इनकालि यो आनकालि यो
नेल्लिकालिनु गार्शा शाअ ब्लिप्शा
चुप्लुमि प्लोँपिल खिअशा ताँगे किया
नोले इःशिकोम्थि गाप्तेक थारि होइयो काका देँशो नाङ
आँकालि दा लाप्लो चोअÞशो लाङ्गा होदिङा मेरे
गो ला मार इँकालि मिम्चा
गो यो चुप्लु होपो नाङ
गो यो माराइ माराइ जेन्ने चाप्नुङ
चोगे, गो देनादेन नुङ
मिः शाअÞचा मादुम्बा
चुः तारि गाअÞचा मादुम्बा
चुले ः नाअÞचा मादुम्बा
साउ–हिक्वा शाअÞचा मादुम्बा
देनादेन नुङ कोङ खे
गो चुप्लुहोपो, ग्लोमि
आँ चुप्लु दोपा राइचा माल्शो गोमि तुइश्शो नुङ
आँ ङोइँति थेसेलेश्शा खोइलि बेर हाम्शा
इ ताइलि माकोइँदि ।
—————-
काःत, खिँचि, चुप्लु (ओखलढुङ्गा)
चुप्लुहोपो आ खोँमिग्युग्र्युर
–कोइँचबु काःतिच
मार केक्खी दिङ्ना
मार कचो ओचो सोअÞशो
मार सोशो सोपिक्का
माराइ बाला
दोदेशोन बाला
गो चुप्लु होपो
नेल्लिकालि क्लोत जेश्शो बुदि जेद्नुङ
नेल्लिकालि नाअशा पुलु तेअनुङ ।
तुइतानि पुलु रोइआ रोल्सिचास मे
मातुइतानि ग्लाँगा पुइँलारि फुर्कु मे
गो वाँचेर आ चासि जासि सेल्बा ख्लाबालु
नेल्लिआ क्यारि चोँतेक चोँःफालु
मिम्तानि रिम्शो गो
बुबु बुल्बुल
थुँ केर्पा कोतिनि गो
केराः काक खारनि क्लोँकुल ।
गो दा नेल्लिकालि शाअÞ फ्लिप्शा
नेल्लिनु गार्शा बालामि बाला फोअ ख्लोप्शा
इनकालि यो आनकालि यो
नेल्लिकालिनु गार्शा शाअ ब्लिप्शा
चुप्लुमि प्लोँपिल खिअशा ताँगे किया
नोले इःशिकोम्थि गाप्तेक थारि होइयो काका देँशो नाङ
आँकालि दा लाप्लो चोअÞशो लाङ्गा होदिङा मेरे
गो ला मार इँकालि मिम्चा
गो यो चुप्लु होपो नाङ
गो यो माराइ माराइ जेन्ने चाप्नुङ
चोगे, गो देनादेन नुङ
मिः शाअÞचा मादुम्बा
चुः तारि गाअÞचा मादुम्बा
चुले ः नाअÞचा मादुम्बा
साउ–हिक्वा शाअÞचा मादुम्बा
देनादेन नुङ कोङ खे
गो चुप्लुहोपो, ग्लोमि
आँ चुप्लु दोपा राइचा माल्शो गोमि तुइश्शो नुङ
आँ ङोइँति थेसेलेश्शा खोइलि बेर हाम्शा
इ ताइलि माकोइँदि ।
—————-
काःत, खिँचि, चुप्लु (ओखलढुङ्गा)
ब्लाङ
–कोइँचबु काःतिच
सुनि नोम्ले गो ब्लाङ जिति
गो आँ नोले लोः ख्लोइबा ला मामे
आँकालिन सिर्बा ग्युरा पेरा यो शुशि कोइँच थिदुनु ।
गो ब्लाङ जिति
आँ ङोइँति रिश्शा गुइः हार्बान
आँ ताना तान माहेश्शो चुअबुमि थेशेल पा सिर्दिनु ।।
चोगे एँ चोगे
कोइँच वार्चि सामिबु
गो साइरे देँशो नाङ शाँ
कोइँचआ जेब जिअबा कोइँचिन नामि ।
तुइतिनि माइँ शाँ
मुल दा आइँ लाँ तेअबा सु बाअमे दे ?
शेङ्ना
तुइति तुइतिके यो मातुइश्शो तोज पाइनिनि
मिनुकाका
आम लोतो !
ब्लाङ जिअनुङ !
रिङ्ने कोइँच !
ग्याबार्गिबिर निप्शा
प्लेके ख्लिः ग्लिचिक ग्लिचिक दिम्शा
आन शोःमि ताइचाङा,
ताँ आम मुर्पुकिन !
सुकालि मो पाचा देँचा ?
मिम्शा गो आँमिन ब्लाङ जिअनुङ ।
—————
काःत, तिसुप, चुप्लु ओखलढुङ्गा
मातृभूमि
-टेकबहादुर सुनुवार (जोन)
शक्ति कहाँ हुन्छ?
दस्तावेज नै खारिज गरे पछि!
ईन्डिया कहाँ लुक्छ?
चीनले आपूर्ति पदार्थ भरे पछि!
बुद्धिमान कहाँ हुन्छन?
कसलाई दिनु बुद्धि खै मरे पछि!
डराग बन्दैन को यहाँ?
निउरी निउरी बिन्ती बिछ्याउदा!
हिच्किचिएर नेउरे अनुहार मुस्कुराउदा
मुर्छित हुने हाम्रो स्वभिमान
लखेटेको लखेटेकै पुच्छर समातिन्छ!
फेरि फर्की हेर्दा Read More
थुइय्या …
-कोइँचबु काःतिच
.
‘थुइय्या … खाराने,
अभागी टुहुरा !
मार-दे बेअÞने माचाबि’ –
ठुँगीरहेको छ आमाको दिक्दारी चिले रुइनाले ।
उहिले उहिले
दुधमा खरानी घोलेर खिर पकाएको उपद्रव
ओथरा बसेको ग्लुमु आमको अण्डा फुटाएको छिमाले स्मृति
गाई बाख्रा बालीमा छाडेर साथीहरुसँग बरालिएको बिस्मृत उकुस
खित-मा बोइश-शा गिदीमा बर्खे भेल उर्ली रहेका छ ।
काकाताली !
टुहुरा जिन्दगीको उर्त्तार्द्ध
लखातरान्न,
खाराने अनुहार खिस्रिक्क !
साँच्चिकै मर्न नसकेको म
भाग्यमाथि कुनै आस्था नराख्दा नराख्दै
आफ्नै बलबुतामा घिस्रिँदा धिस्रिँदै
व्यक्तिगत अकांक्षालाई गलहत्ताएर
सामुहिक र्स्वर्थको बकपत्र पेश गर्दा गर्दै
साँच्चिकै अभागी महसूश गरीरहेछु म ।
थुइय्या …
काले बन्ठा खाराने !
थुक्क
दुःखी अभागी टुहुरा !
थुः
बेकामे कोइँच बु काःतिच ।